dinsdag 14 juli 2015

Griekenland, Duitsland en Nobelprijswinnaars


Paul Krugman stelt dat Griekenland kapot is gegaan door de door Brussel opgelegde bezuinigingen. Wie ben ik om een Nobelprijswinnaar tegen te spreken? Maar ik wil er wel op wijzen dat de Grieken er zelf voor gekozen hebben om in de 21ste eeuw verder te gaan op de weg die ze in de 20ste eeuw al bewandelden: onbetaalbare regelingen zoals (vroeg)pensioen, volstrekte afwezigheid van een belastingmoraal, vrijstellingen voor de rijken en de grootindustriëlen en eindeloze manipulaties van de nationale economische data. Ze belazerden zichzelf, hun bevolking en tout l'Europe!

Zelfs beweert Krugman dat Duitsland er doelbewust op uit zou zijn de Griekse economie te vernietigen. Zijn collega Joseph Stiglitz - eveneens Nobelprijswinnaar - valt hem bij en hij verwijt Duitsland een gebrek aan solidariteit. Dat gaat mij toch echt te ver. Nu krijgt Duitsland van alle kanten de zwarte piet toegespeeld. Maar daarbij gaat men er wel aan voorbij dat de parlementen van de Eurolanden de overeenkomst nog moeten goedkeuren. Dat zal echt niet overal een even gemakkelijke route zijn.

Waar Krugman en Stiglitz wél gelijk in hebben is dat de Grieken niet vernederd mogen worden. En ook dat er, zodra de Grieken hun deel van de afspraak met betrekking tot serieuze hervormingen nakomen, gesproken moet worden over gedeeltelijke kwijtschelding van de schulden.

Tsipras dreigt een schertsfiguur te worden. Hij ging akkoord met een straffer programma dan waar zijn volk per referendum tegen stemde. Er is nog een lange weg te gaan. Ik hoop dat de EU een respectvolle weg vindt om de Grieken binnen boord te houden. We zijn er nog lang niet.



maandag 13 juli 2015

Grieken en Duitsers


Ik weet het, een groot deel van de aan de Duitsers opgelegde herstelbetalingen werden begin jaren vijftig kwijtgescholden om baan te maken voor het Wirtschaftswunder. Maar dat wonder is vooral mogelijk geweest door de inzet van de Duitsers zelf. Niemand zal toch de indruk willen wekken dat de Grieken tot zo'n economisch mirakel in staat zouden zijn, ook niet nadat (een deel van) de schuld zou zijn kwijtgescholden.


Geen hoera hier over het op de valreep voorkómen van de Grexit. Blij ben ik er wel mee, eerst en vooral omdat tenminste mijn Europese droom nog even voort kan bestaan. Maar los daarvan vind ik dat Griekenland wel degelijk bij de EU en in de Eurozone thuishoort. En tot slot zijn er evidente geopolitieke redenen om Griekenland bij ons te houden.


Ronduit beschamend vind ik de bejegening van Duitsland en de Duitsers door sommige Grieken, en ik houd Tsipras en vooral Varoufakis daarvoor medeverantwoordelijk. Vooral het inzetten van Auschwitz zoals in de illustratie hierboven is meer dan walgelijk.


Grieken die dit soort vergelijkingen menen te moeten maken zijn geen Europeanen. Zij zijn ook geen eerbare Grieken. Laten we hopen dat zij echt een absolute minderheid vertegenwoordigen. Je zou bijna spijt krijgen van het akkoord.

donderdag 9 juli 2015

Cultuurkloof


In de discussie over Griekenland en het Europese ideaal wijzen sommigen nogal eens op de vermeende cultuurkloof tussen het Noorden en het Zuiden van Europa. Meestal volgt op zo'n constatering de stelling dat een Grexit onvermijdelijk en verkieslijk is.

Ik blijf me daartegen verzetten en volhard in het koesteren van dat Europese ideaal, ondanks alle manco's aan de Europese Unie en de Euro die ook ik niet kan of mag verdonkeremanen. In dit verband citeer ik graag de Amerikaanse filosofe Susan Neiman die in haar Socrateslezing in 2014 het volgende zei:
"In termen van geschiedenis, geografie, klimaat en cultuur kunnen Kansas en Hawaii nauwelijks méér van elkaar verschillen, maar als we over die verschillen nadenken, doen we dat om de diversiteit van Amerika te loven en niet om ons af te vragen of de unie moet worden ontbonden".
Die trots kennen wij Europeanen met een overdosis aan nationalisme in onze genen helaas niet, of te weinig. Juist historisch besef zou ons moeten kunnen helpen dat Europese ideaal te verwezenlijken. De werkelijkheid is een andere. Als we ons met onze joods-christelijke beschaving willen afzetten tegen de islamitische gemeenschap wordt gedaan alsof we één grote familie zijn. Maar zodra het om de monetaire unie gaat en de intra-europese solidariteit aan de orde komt, haken we plotseling af.

Ik kijk daar toch met afschuw naar. Volgt komend weekend het trieste sluitstuk van dit drama in vele bedrijven?


maandag 6 juli 2015

Griekenland revisited


Er wordt veel geroepen dat de uitslag van het referendum een overwinning van de democratie zou zijn. Met permissie, dat is een onzinnige opmerking. Het houden van een referendum kan als het toppunt van democratie worden beschouwd, niet de uitslag ervan. Persoonlijk ben ik overigens een andere mening toegedaan en ik moet niet veel hebben van het instrument referendum. Ik blijf er dan ook bij dat Tsipras een volksmenner is die zijn eigen handen in onschuld wil wassen.

De uitslag van het referendum is in mijn ogen volstrekt irrelevant. Ik ben er een voorstander van dat Griekenland deel blijft uitmaken van de Eurozone en dat tenminste een deel van de schulden wordt kwijtgescholden. Maar niet dan nadat de Grieken hebben aangetoond serieus werk te maken van enkele absoluut noodzakelijke hervormingen, waarvan de belangrijkste zijn:

  • de bepaling in de Grondwet dat de scheepvaartsector is gevrijwaard van belastingen onmiddellijk schrappen
  • de regeling dat bedrijven slechts 80% van hun omzet hoeven op te geven voor de BTW onmiddellijk schrappen
  • het vroegpensioen onmiddellijk schrappen.

Varoufakis is opgestapt, een beschamende vertoning omdat het niet eerder is voorgekomen dat een regeringsfunctionaris erin geslaagd is een groot aantal collega's in het internationale circuit zo nadrukkelijk tegen zich in het harnas te jagen. Haantje Varoufakis heeft echter geen last van schaamte en beschuldigt Europa zelfs van terrorisme. Tsipras is geen haar beter en ook hij bezigt kwalificaties aan het adres van Europa die schandalig zijn.

Hoe zijn die scheepsmagnaten erin geslaagd de vrijwaring van belasting in de Grondwet te krijgen denkt u? Ik denk dat ze enorme bedragen smeergeld aan politici hebben betaald en vervolgens hebben de Grieken aan die politici het landsbestuur toevertrouwd. Het is om van te gruwen.

Ik ben zeer benieuwd naar de besluitvorming bij de ECB. Daar wordt vandaag bepaald hoe het verder moet met de Griekse banken. Wat denkt u: moet de ECB de geldkraan weer openzetten opdat de Grieken hun banken weer leeg kunnen tappen. Ja, dan kunnen ze een lange neus naar Europa opzetten en denken dat ze ons toch maar mooi tot inkeer hebben gestemd. Onzin natuurlijk. Ik begrijp die feestvierende Grieken van vannacht niet, er valt niets te vieren, niet in Athene, niet in Brussel, niet in Frankfurt.

Het gaat niet goed met hen en met ons ook niet.

woensdag 1 juli 2015

Srebrenica nog steeds een open wond


Opeens lijken er nieuwe berichten binnen te sijpelen over een gecoördineerd besluit van de Fransen en Amerikanen om geen luchtsteun te geven aan Dutchbat. De Fransen en Amerikanen vreesden dat een paar honderd door de Serviërs gegijzelde Franse blauwhelmen elders in het gebied gevaar zouden lopen. Met dat non-interventiebesluit werd het lot van duizenden moslimmannen in de Bosnische enclave bezegeld: zij werden afgeslacht.
Nu lijkt ook Voorhoeve te erkennen dat de allied forces Dutchbat enorm in de steek lieten vanwege andere (eigen) belangen. De afgelopen twintig jaar wilde hij die konklusie maar niet trekken.

Betekent dit nou dat we anders tegen de rol van Dutchbat in Srebrenica aan moeten kijken. In een uitstekend en uitvoerig artikel in de NRC van 29 juni legt Frank Westerman uit dat daarvoor helaas geen enkele aanleiding is. "Het falen van Dutchbat zit'm in het verzaken" schrijft hij. En helaas zijn er ontelbaar veel voorbeelden van dat verzaken met als meest in het oog springende het optreden van Karremans en het kwijt (doen) raken van een filmrolletje. Maar het echte dieptepunt is natuurlijk de afslachting van meer dan achtduizend mannen door de Serviërs onder leiding van Mladic.

Lees het artikel van Westerman en je begrijpt zijn laatste zin: "Je schaamt je kapot".